Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Χρήση κλιματιστικών και οι επιπτώσεις στην υγεία μας



Η θερμή περίοδος του χρόνου και το καλοκαίρι στην ευλογημένη χώρα μας, καλά κρατεί! Ζέστη και υπερβολική υγρασία θα μας κάνουν να υποφέρουμε, όπως τα προηγούμενα πολλά χρόνια.
Από το γεγονός αυτό μέχρι την υστερία που μας έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια με τα κλιματιστικά, η απόσταση είναι τεράστια.
Όπου κι αν πας, θα βλέπεις να δουλεύει ένα κλιματιστικό… Στην αγορά, στις υπηρεσίες, στα αυτοκίνητα, παντού.
Κάποιοι, βέβαια, το χρειάζονται για λόγους υγείας και κάποιοι άλλοι το θεωρούν απαραίτητο για τη δουλειά τους ( π.χ. συντήρηση τροφίμων).
Όμως, στους υπόλοιπους χώρους, γιατί πρέπει να καίει ασταμάτητα ακόμη και με 30 βαθμούς μόνο εξωτερική θερμοκρασία;
Συνέπειες
Ο αέρας του αναπνέει κάθε άνθρωπος είναι πολύ σημαντικός για την υγεία και την ευεξία του. Οι δυσμενείς συνέπειες για την υγεία από τη χρήση, αλλά κυρίως από την κατάχρηση των κλιματιστικών, είναι μάλλον σε όλους γνωστές: άσθμα, δύσπνοια, αλλεργίες, ερεθισμοί, ισοθερμικό σοκ, νόσος των Λεγεωνάριων. Αλλά και ένας απλός κεφαλόπονος ή ένα “πιάσιμο” στους ώμους αρκεί για να χαλάσει η διάθεση. Από την άλλη, είναι και οι συνέπειες που αφορούν το περιβάλλον: αισθητική υποβάθμιση, θόρυβος, εκπομπή θερμότητας, ανάπτυξη οσμών και μικροοργανισμών στους εσωτερικούς χώρους και ενεργειακή σπατάλη.
Άρρωστα κτίρια
Στη σημερινή εποχή ο περισσότερος χρόνος των ανθρώπων περνάει σε εσωτερικούς χώρους. Η παρουσία του κλιματισμού δημιουργεί συνθήκες από πλευράς θερμοκρασίας και υγρασίας για τον άνθρωπο, αλλά πολλές φορές δημιουργεί και προβλήματα τα οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
Το σύνδρομο των «άρρωστων κτιρίων» είναι πραγματικό, το ίδιο και οι συνέπειες
Ένα κτίριο είναι “άρρωστο” όταν δημιουργεί διάφορα προβλήματα υγείας σε αυτούς που εργάζονται ή κατοικούν σε αυτό. Πονοκέφαλοι, ζαλάδες, έντονη αίσθηση κούρασης, ερεθισμοί και αλλεργίες είναι μερικά από τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι χρήστες «άρρωστων κτιρίων».
Ο αέρας στους κλειστούς χώρους είναι πιο μολυσμένος απ’ ότι έξω
Σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες σε όλο τον κόσμο, ο αέρας στους επαγγελματικούς εσωτερικούς χώρους είναι περισσότερο μολυσμένος απ’ ότι o εξωτερικός και σε αυτό συμβάλλουν κατά κύριο λόγο οι αεραγωγοί κλιματισμού. Μάλιστα σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις ο εσωτερικός αέρας είναι 100 φορές πιο μολυσμένος από τον εξωτερικό Ο εσωτερικός αέρας μπορεί επιβαρυνθεί με διάφορους τρόπους όπως χημικούς παράγοντες (καπνός, καθαριστικά, φωτοτυπικά, Η/Υ κ.λ.π), πολύ υψηλή ή πού χαμηλή θερμοκρασία και σχετική υγρασία, βιολογικοούς παράγοντες (συγκέντρωση βακτηρίων) κ.α.
Οι αεραγωγοί αποτελούν τους πνεύμονες κάθε κεντρικού συστήματος ψύξης και θέρμανσης. Παρ’ όλα αυτά, δεν αποτελούν μέρος των εργασιών συντήρησης, ακόμη και όταν γίνεται αντικατάσταση των μηχανημάτων ή των φίλτρων. Έτσι, οι πνεύμονες του συστήματος παραμένουν ακάθαρτοι συγκεντρώνοντας ρύπους, μικρόβια κ.λ.π, τα οποία ανακυκλοφορούν σε όλο το κτίριο μαζί με τον αέρα κλιματισμού με επικίνδυνες συνέπειες (αλλεργίες, ιώσεις, πονοκεφάλους κ.λ.π).
Οι βρώμικοι αεραγωγοί είναι το ιδανικότερο μέρος για την αναπαραγωγή μούχλας, βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών.
Οι επιπτώσεις ενός κακοσυντηρημένου κλιματιστικού στην υγεία δεν είναι τόσο ευχάριστες ιδιαίτερα για τις ευπαθείς ομάδες, όπως οι χρόνια νοσούντες, ηλικιωμένοι. Αν υπάρχουν διαφυγές σε κλιματιστικά συστήματα, κυρίως αυτά που λειτουργούν σε δημόσιους χώρους ή χώρους εργασίας, υπάρχει κίνδυνος να αναπτυχθούν μικρόβια, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και σοβαρή αναπνευστική λοίμωξη, όπως η γνωστή ασθένεια των κλιματιστικών, η νόσος των λεγεωνάριων.
H νόσος των λεγεωνάριων (πατήστε στο σύνδεσμο)
H νόσος των λεγεωνάριων περιγράφηκε για πρώτη φορά πριν από μερικές δεκαετίες στις HΠA με την εμφάνιση μαζικών κρουσμάτων πνευμονίας σε ένα ξενοδοχείο. Πήρε το όνομά της επειδή εκδηλώθηκε σε πρόσωπα που παρευρέθησαν σε μια αμερικανική συγκέντρωση Λεγεώνων στη Φιλαδέλφεια το 1976, στην οποία προσεβλήθησαν 221 άτομα, εκ των οποίων τα 34 απεβίωσαν. Tότε ανιχνεύθηκε το μικρόβιο λεγιονέλλα, το οποίο είχε μολύνει τα κλιματιστικά μηχανήματα.
H μετάδοση της νόσου γίνεται μέσω εισπνοής ή εισρόφησης μικροσταγονιδίων ύδατος που περιέχουν τον μικροοργανισμό, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχει τεκμηριωθεί η μετάδοσή του από τον ασθενή σε άλλη άτομα. H εμφάνιση της νόσου μπορεί να προληφθεί με τον κατάλληλο σχεδιασμό, τη συντήρηση και την απολύμανση των διαφόρων υδραυλικών συστημάτων νερού όπως τα δίκτυα ύδρευσης μεγάλων κτιρίων, καθώς και κλιματιστικών που λειτουργούν με νερό.
Άλλα νοσήματα
Άλλα νοσήματα που μπορεί να προσβάλλουν τους πνεύμονες λόγω κακής συντήρησης των κλιματιστικών μονάδων είναι η εξωγενής αλλεργική κυψελίτιδα ή βρογχιολίτιδα, που εκδηλώνονται με έντονο βήχα και δύσπνοια και αντιμετωπίζονται με χορήγηση οξυγόνου και κορτιζόνης, ενώ συνήθως ο ασθενής χρειάζεται να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Σε ότι αφορά στους ασθενείς που πάσχουν από βρογχικό άσθμα ή χρόνια βρογχίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν παρόξυνση της νόσου, σε περίπτωση που εκτεθούν σε κακοσυντηρημένα κλιματιστικά, ενώ είναι παρατηρημένο ότι η εισπνοή πολύ κρύου αέρα μπορεί να προκαλέσει ασθματικό παροξυσμό ή ακόμα και σε όσους έχουν προδιάθεση για βρογχική υπεραντιδραστικότητα.
Άλλες παρενέργειες ενός κακού, ανθυγιεινού κλιματισμού είναι οι ψύξεις που εκδηλώνονται με νευραλγίες και μυικούς σπασμούς στον αυχένα, τον θώρακα ή το πρόσωπο.
Οι παθήσεις από αλλεργικές ρινίτιδες ξεπερνούν το 28% του πληθυσμού (ενώ πριν 25 χρόνια αφορούσαν το 6-7%) και οφείλονται στο σύγχρονο τρόπο ζωής, στη μόλυνση του περιβάλλοντος και τις κλιματικές αλλαγές. Ιδιαίτερα τα κλιματιστικά μηχανήματα και ο κακός κλιματισμός στα κλειστά κτίρια προκαλούν βλάβη στο ρινικό επιθήλιο και δυσχεραίνουν την αναπνοή. Καταστρέφουν δε σε σημαντικό βαθμό τον φυσιολογικό μηχανισμό φίλτρου της ρινικής αναπνοής.
Παράλληλα, τελευταία έρευνα έδειξε ότι το 32% των Ελλήνων πάσχουν από στραβό ρινικό διάφραγμα το οποίο με τη σειρά του δυσχεραίνει σε μεγάλο βαθμό την αναπνοή.
Η λύση: Καθαροί αεραγωγοί για καθαρό αέρα
Σε όλα τα σύγχρονα κτίρια προβλέπεται η είσοδος φρέσκου αέρα με αντίστοιχο ποσοστό εξαερισμού μέσω αεραγωγών, γιατί η τάση είναι να μην υπάρχουν ανοιγόμενα παράθυρα τουλάχιστον σε κτίρια γραφείων.
Αυτό δημιουργεί την ανάγκη τοποθέτησης αποτελεσματικών φίλτρων τα οποία πρέπει να καθαρίζονται ή να αλλάζονται τακτικά γιατί αλλιώς δημιουργείται μεγάλη πτώση πίεσης στο δίκτυο. Η εργασία της αλλαγής φίλτρων όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποκαθιστά τον πλήρη καθαρισμό των αεραγωγών, ο οποίος είναι αναγκαίος για τη λύση του προβλήματος
Το σύνδρομο των “άρρωστων” κτιρίων και τα πραγματικά υψηλά κόστη μπορούν να προληφθούν.
Χρησιμοποιώντας τον απαραίτητο εξοπλισμό και τη σωστή τεχνική μέθοδο, οι τεχνικοί είναι σε θέση να καθαρίσουν και να αποκαταστήσουν πλήρως το σύστημα αεραγωγών οποιασδήποτε επιχείρησης.
Να προσαρμοστούμε
Είναι γεγονός ότι η σύγχρονη τεχνολογία είναι σε θέση να μας προσφέρει ένα «καθαρό» κλιματιστικό , όπως είναι και σε θέση να μας προσφέρει τα μέσα για μια πολύ καλή συντήρηση του κλιματιστικού μας. Σκεφτείτε για λίγο όμως πριν απαντήσετε στα απλά ερωτήματα που σας θέτω:
► ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΚΑΘΑΡΙΣΑΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Η ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΑΣ;
► ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΑΤΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ;
Η προσαρμογή του είδους μας πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά. Οι προβλέψεις μιλούν για κλίμα ιδιαίτερα ξηρό και θερμό στη χώρα μας. Δεν είναι, λοιπόν, δυνατόν να οχυρωνόμαστε μέσα στα κλιματιζόμενα σπίτια μας και να μη μπορούμε να υποφέρουμε την εξωτερική θερμοκρασία, κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Άλλωστε οι ζέστες και τα κρύα δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας. Περάσαμε πολύ μεγάλους καύσωνες χωρίς τη βοήθεια κλιματιστικών και τα καταφέραμε. Αν δεν προσαρμοστούμε, θα καταντήσουμε να θεωρούμε καύσωνα ακόμη και τους 25 βαθμούς Κελσίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν σε αυτή την απαραίτητη προσαρμογή.
Τα φυσικά υλικά είναι μονωτικά και συμβάλλουν στο δροσισμό όπως αποδεικνύεται εξάλλου από τις παραδοσιακές μεθόδους οικοδόμησης σε πολύ θερμότερες χώρες από τη δική μας.
Κυρίως, όμως, να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη που μας οδήγησαν σε ένα πρόβλημα που διαρκώς διογκώνεται και παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να βοηθήσουμε κάνοντας μια πολύ απλή κίνηση. Πατάμε ένα κουμπί και κλείνουμε το κλιματιστικό, τουλάχιστον όταν οι θερμοκρασίες δεν είναι ακραίες.

Το κάπνισμα κόβει 10 χρόνια ζωής!

   
Έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet και διεξήχθη ανάμεσα σε 1,2 εκατομμύριο γυναίκες στη Βρετανία βρήκε ότι το ποσοστό θανάτων σε γυναίκες που καπνίζουν στη μέση ηλικία είναι τρεις φορές υψηλότερος σε σχέση με τις μη καπνίστριες. Οι γυναίκες που κόβουν το κάπνισμα πριν τα 40 (ακόμα καλύτερα πριν από τα 30) ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο να πεθάνουν από ασθένειες που συνδέονται με το τσιγάρο και κερδίζουν 9-10 χρόνια ζωής.
Οι γυναίκες που εγκαταλείπουν το κάπνισμα κερδίζουν εννέα χρόνια ζωής σε σχέση με εκείνες που συνεχίζουν να καπνίζουν, ακόμη και αν το προσδόκιμο ζωής των πρώην καπνιστών είναι χαμηλότερο από ό,τι εκείνων που δεν έχουν καπνίσει ποτέ.
Γυναίκες ηλικίας 50-65 ετών ρωτήθηκαν σχετικά με τον τρόπο ζωής τους και την κατάσταση της υγείας τους.  Το 20% των συμμετεχόντων ήταν καπνίστριες, το 28% πρώην καπνίστριες, ενώ το υπόλοιπο 52% δεν είχε καπνίσει ποτέ. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες που καπνίζουν, ζουν κατά μέσο όρο 11 χρόνια λιγότερο σε σχέση με εκείνες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ, με τον κίνδυνο θανάτου πριν από τα 70 χρόνια, για εκείνες που καπνίζουν, να είναι αυξημένος κατά 24%, έναντι μόλις 9% για αυτές που δεν καπνίζουν.

Εννέα χρόνια ζωής το κέρδος πριν τα 40

Οι Βρετανοί ερευνητές επικεντρώθηκαν κυρίως στο να καθορίσουν τι συνέβη στις γυναίκες που διέκοψαν το κάπνισμα σε διάφορες ηλικίες της ζωής. Βρήκαν ότι οι γυναίκες που διέκοψαν το κάπνισμα πριν από την ηλικία των 40 ετών θα μπορούσαν να «κερδίσουν» πάνω από 9 χρόνια ζωής, ή ακόμα και 10 χρόνια αν η διακοπή έγινε σε ηλικία 35 ετών.
Οι γυναίκες που σταματούν το κάπνισμα μέχρι τα 30 τους μειώνουν κατά 97% την πιθανότητα ενός θανάτου από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα. Για τις γυναίκες που κόβουν το κάπνισμα στα 40 τους το ποσοστό αυτό είναι 90%.
«Οι άνδρες και οι γυναίκες καπνιστές που διακόπτουν το κάπνισμα σε μέση ηλικία, κερδίζουν κατά μέσο όρο 10 χρόνια ζωής» δήλωσε ένας από τους συν-συγγραφείς της μελέτης, ο Ρίτσαρντ Πέτο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες μπορούν με ασφάλεια να καπνίζουν μέχρι τα 40 χρόνια και στη συνέχεια να σταματήσουν, γιατί διατηρούν τις επόμενες δεκαετίες το ποσοστό θνησιμότητας κατά 20% υψηλότερο από εκείνες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ» πρόσθεσε.
Ο πρόωρος θάνατος των καπνιστών οφείλεται κυρίως στον καρκίνο του πνεύμονα και στις χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, καθώς και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Για όσους σταματήσουν μεταξύ των ηλικιών 45 και 55, ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου είναι μεν αυξημένος κατά 56%, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, αλλά εξακολουθούν να κερδίζουν 6-7 χρόνια ζωής σε σχέση με εκείνους που θα συνεχίσουν να καπνίζουν.
Ο κίνδυνος αυξάνεται και από τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζουν καθημερινά, αλλά και ανάλογα με την ηλικία στην οποία οι γυναίκες άρχισαν να καπνίζουν.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε με αφορμή τη γέννηση του Σερ Ρίτσαρντ Ντολ, ο οποίος πρώτος επισήμανε τη σύνδεση ανάμεσα στο κάπνισμα και τον καρκίνο των πνευμόνων.

Γιατί μας τσιμπούν τα κουνούπια

Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε τα κουνούπια δεν πίνουν το αίμα μας για να επιβιώσουν: τα θηλυκά κουνούπια (μόνο αυτά μας τσιμπούν, όχι τα αρσενικά) χρειάζονται το ανθρώπινο αίμα…. για να φτιάξουν γόνιμα αυγά. «Ένας στους 10 ανθρώπους είναι ιδιαίτερα ελκυστικός για τα κουνούπια, όχι για λόγους επιβίωσης, αλλά για λόγους αναπαραγωγής», λέει ο δρ Τζέρι Φ. Μπάτλερ, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Εντομολογίας & Νηματολογίας του Πανεπιστημίου της Φλώριντα.
Αλλά δεν είναι το αίμα όλων των ανθρώπων κατάλληλο για τα αυγά των θηλυκών κουνουπιών. Αν και η επιστήμη δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει το ανθρώπινο αίμα για να είναι… λαχταριστό για τα θηλυκά κουνούπια, η αναζήτηση διεξάγεται με εντατικούς ρυθμούς.
«Τεράστιος αριθμός μελετών διεξάγονται με τα συστατικά και τις μυρωδιές του ανθρώπινου σώματος που μπορεί να προσελκύουν τα κουνούπια», λέει ο δρ Τζο Κόνλον, σύμβουλος της Αμερικανικής Εταιρείας Ελέγχου των Κουνουπιών (AMCA). «Δεδομένου ότι πρέπει να εξεταστούν ένα-ένα τα σχεδόν 400 διαφορετικά συστατικά που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα, θα χρειαστεί πολύς καιρός για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα. Ωστόσο, ήδη έχουμε μάθει αρκετά πράγματα». Διοξείδιο άνθρακα, οκτενόλη και ουρικό οξύ
Πριν από λίγα χρόνια, αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι τα κουνούπια αντιλαμβάνονται την παρουσία μας μέσω τριών σετ υποδοχέων που διαθέτουν. Το ένα σετ ανιχνεύει το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται με κάθε εκπνοή, το άλλο σετ ανιχνεύει τα ίχνη της οκτενόλης (μιας χημικής ουσίας που υπάρχει στην ανάσα και τον ιδρώτα) και το τρίτο ανιχνεύει το μίγμα από τις υπόλοιπες ουσίες που συνθέτουν τη μυρωδιά του σώματος.
Οι επιστήμονες ξέρουν επίσης ότι η γενετική καθορίζει σε ποσοστό 85% το αν κάποιος θα είναι ελκυστικός για τα θηλυκά κουνούπια ή όχι. Επιπλέον, έχουν εντοπιστεί ορισμένα στοιχεία της χημείας του σώματός μας, τα οποία «καλοβλέπουν» τα κουνούπια.
«Όσοι έχουν υψηλές συγκεντρώσεις στεροειδών ή χοληστερόλης στην επιδερμίδα τους προσελκύουν περισσότερο τα κουνούπια», εξηγεί ο δρ Μπάτλερ. «Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην πως τα κουνούπια προτιμούν όσους έχουν πρόβλημα χοληστερόλης, αλλά μάλλον ότι προτιμούν εκείνους των οποίων ο οργανισμός επεξεργάζεται πιο αποδοτικά τη χοληστερόλη των τροφίμων, τα υποπροϊόντα του μεταβολισμού της οποίας συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος».
Τα κουνούπια στοχεύουν επίσης όσους υπερπαράγουν ορισμένα οξέα, όπως το ουρικό οξύ, προσθέτει ο εντομολόγος δρ Τζων Έντμαν, εκπρόσωπος της Εντομολογικής Εταιρείας της Αμερικής (ESA). Τα οξέα αυτά διεγείρουν την όσφρηση των κουνουπιών και τα έλκουν προς τα ανυποψίαστα θύματά τους. Μας μυρίζουν από μακριά
Ωστόσο, η τέχνη της προσέλκυσης αρχίζει πολύ πριν από την… προσγείωση. Τα κουνούπια μπορούν να μυρίσουν το… γεύμα τους από απόσταση 50 μέτρων, κατά τον δρα Έντμαν. Και αυτό δεν είναι διόλου παρήγορο για όσους εκπνέουν πολύ διοξείδιο του άνθρακα – ένα συστατικό που μαγνητίζει τα θηλυκά κουνούπια.
Ο ρόλος του διοξειδίου του άνθρακα στην προσέλκυση των κουνουπιών μόνο αμελητέος δεν είναι. Μελέτη που δημοσιεύθηκε προ ετών στην επιθεώρηση «Αnnals of Ιnternal Μedicine» έδειξε ότι οι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να δεχτούν τις επιθέσεις των κουνουπιών, κυρίως επειδή είναι πιο μεγαλόσωμοι από τις γυναίκες, οπότε εκπνέουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα.
Για τον ίδιο λόγο, οι γυναίκες γίνονται πολύ πιο… δελεαστικές για τα κουνούπια όταν είναι έγκυοι. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Τhe Lancet» το 2000, έδειξε ότι οι έγκυοι προσελκύουν διπλάσια κουνούπια απ΄ ό,τι οι άλλες γυναίκες. Όσον αφορά τα παιδιά, πολύ πιο σύνηθες είναι να τσιμπήσουν τα κουνούπια τον ή τους ενήλικες που τα συνοδεύουν, παρά τα ίδια. Γαλακτικό οξύ και βακτήρια ποδιών
Ισχυρή προσελκυστική ουσία φαίνεται ότι είναι επίσης το γαλακτικό οξύ, το οποίο παράγεται όταν ιδρώνουμε και εξηγεί γιατί μας επιτίθενται περισσότερο τα κουνούπια όταν βρισκόμαστε έξω και κάνει ζέστη, κατά τον δρα Κλίφορντ Μπάσετ, από το Ίδρυμα Αλλεργίας και Άσθματος της Νέας Υόρκης.
Μία άλλη εξαιρετικά ελκυστική κατάσταση για τα κουνούπια είναι η κακοσμία των ποδιών. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Βάγκενινγκεν, στην Ολλανδία, είχαν εξετάσει προ ετών δείγματα ιδρώτα από τα πέλματα 48 ανδρών, ηλικίας 20 έως 64 ετών. Όπως διαπίστωσαν, όσα δείγματα περιείχαν τα περισσότερα είδη βακτηρίων (σ.σ. η κακοσμία των ποδιών οφείλεται στη συσσώρευση βακτηρίων) ήταν και τα πιο ελκυστικά για τα κουνούπια.
Άλλες μελέτες, τέλος, έχουν δείξει ότι αρώματα, after shave, αλλά και η κατανάλωση μπύρας κάνουν άντρες και γυναίκες πιο «ελκυστικούς» στα κουνούπια, διότι επιφέρουν αλλαγές στη μυρωδιά του σώματος.

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Εμφύσημα. Η επικίνδυνη ασθένεια των καπνιστών


Μπορεί ο καρκίνος των πνευμόνων να είναι η νόσος που έρχεται στο μυαλό των περισσότερων όταν μιλάμε για το κάπνισμα και τις επιπτώσεις του στην υγεία, ωστόσο το εμφύσημα είναι μία επικίνδυνη μη θεραπεύσιμη πάθηση που προκαλείται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων από το τσιγάρο και θα πρέπει να το γνωρίζουμε.

Τι είναι το εμφύσημα;


Είναι μια μορφή χρόνιας ασθένειας των πνευμόνων. Τα άτομα με εμφύσημα δυσκολεύονται στην αναπνοή λόγω ενός περιορισμού στην εμφύσηση αέρα προς τα έξω. Υπάρχουν πολλές αιτίες οι οποίες προκαλούν εμφύσημα, αλλά το κάπνισμα είναι μακράν η πιο κοινή. Το εμφύσημα είναι το κύριο είδος της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και παρά το γεγονός ότι το εμφύσημα δεν έχει καμία θεραπεία, η διακοπή του καπνίσματος μειώνει τον ρυθμό εξέλιξης της νόσου.

Τι συμβαίνει στο εμφύσημα;

Το εμφύσημα προκύπτει όταν γίνει οι λεπτές εσωτερικές επενδύσεις των θυλάκων αέρα στους πνεύμονες καταστρέφονται ανεπανόρθωτα. Συνηθέστερα, οι τοξίνες από τον καπνό του τσιγάρου δημιουργούν τη ζημιά. Με τα χρόνια, οι αλλαγές στους πνεύμονες λόγω του εμφυσήματος εξελίσσονται βραδέως. Αρχικά, καταστρέφονται οι ευαίσθητοι ιστοί μεταξύ των θύλακων αέρα, ο αέρας παγιδεύεται σε αυτούς τους χώρους των κατεστραμμένων ιστών του πνεύμονα, με αποτέλεσμα οι πνεύμονες να μεγεθύνονται αργά και η αναπνοή να απαιτεί περισσότερη προσπάθεια.
Αυτό το πρόβλημα του εμφυσήματος ονομάζεται και περιορισμός της ροής του αέρα. Κατά τον έλεγχο της πνευμονικής λειτουργίας, εκείνος που πάσχει από εμφύσημα χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να αδειάσει τους πνεύμονές τους από ό, τι ένα άτομο χωρίς εμφύσημα. Σκεφθείτε ένα μπαλόνι, φουσκώστε το μέχρι τέρμα και αφήστε το έτσι φουσκωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τι θα διαπιστώσετε μετά; Οτι το μπαλόνι ξεχείλωσε, έχασε την ελαστικότητά του και δεν μπορεί να σπρώξει όλο τον αέρα να βγει έξω. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τον εμφυσηματικό πνεύμονα!

Το κάπνισμα ως κύρια αιτία εμφυσήματος:

Στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, το κάπνισμα είναι η αιτία του εμφυσήματος. Το πώς ακριβώς το κάπνισμα καταστρέφει τους πνεύμονες, όμως, δεν είναι ακόμη γνωστό. Μελέτες δείχνουν πως έξι στους δέκα πάσχοντες εμφυσήματος είναι καπνιστές. Ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει πως οι πιο βαρείς καπνιστές δεν αναπτύσσουν εμφύσημα. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι επίσης κάτι που οι επιστήμονες μελετούν να ανακαλύψουν. Όλοι οι βαρείς καπνιστές, πάντως, βιώνουν όλες τις άλλες αρνητικές επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία.

Η  άλφα-1 αντιθρυψίνη, δεύτερη σημαντικότερη αιτία

Η δεύτερη κυριότερη από τις γνωστές αιτίες του εμφυσήματος είναι η ανεπάρκεια της άλφα-1 αντιθρυψίνης. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται ως δευτερεύουσα αιτία σε σχέση με το κάπνισμα.  Η Άλφα-1 αντιθρυψίνη είναι μια φυσική πρωτεΐνη που κυκλοφορεί στο αίμα μας. Η κύρια λειτουργία του είναι να αποτρέψει τα λευκά κύτταρα του αίματος από το να καταστρέψουν τους  φυσιολογικούς ιστούς. Τα λευκά αιμοσφαίρια περιέχουν καταστροφικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις.
Με τα χρόνια, οι περισσότεροι άνθρωποι με σοβαρή ανεπάρκεια στην άλφα-1 αντιθρυψίνη αναπτύσσουν εμφύσημα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι περίπου το 2% έως 3% των ατόμων με εμφύσημα έχουν επίσης ανεπάρκεια. στην άλφα-1 αντιθρυψίνη.

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Υπνική άπνοια (sleep apnea syndrome)

 

 Υπνική άπνοια (sleep apnea syndrome)

Τα τελευταία χρόνια μεγάλη σημασία έχει δοθεί στις διαταραχές του ύπνου και συγκεκριμένα στο Σύνδρομο Άπνοιας κατά τον Ύπνο. Πιο ειδικά, η διακοπή της αναπνοής για διάστημα μεγαλύτερο των 10 δευτερολέπτων κατά τη διάρκεια του ύπνου ορίζεται ως άπνοια. Με την απώλεια της φυσιολογικής αναπνοής μειώνεται το οξυγόνο στο αίμα με αποτέλεσμα να διεγείρεται ο εγκέφαλος και να διακόπτει τον βαθύ ύπνο προκειμένου να επανέλθει ο τόνος των μυών και να επιτραπεί εκ νέου η αναπνοή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταργείται η ρυθμιστική λειτουργία του βαθέως ύπνου.
Η Υπνική Άπνοια έχει ενοχοποιηθεί μέχρι σήμερα κυρίως για μια σειρά από καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως αρρυθμίες και εμμένουσα υπέρταση. Αφορά όλες τις ηλικίες αλλά η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου υπολογίζεται σε 20-25% των ανδρών και 16-20% των γυναικών ηλικίας 40 έως 70 ετών. Ως αιτιολογικοί παράγοντες έχουν αναφερθεί η παχυσαρκία, διάφορα νευρομυικά νοσήματα, το φύλλο [οι άνδρες περισσότερο], η ηλικία, η λήψη αλκοόλ, τα υπνωτικά φάρμακα, το κάπνισμα, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, ο υποθυροειδισμός και διάφορες ανατομικές ανωμαλίες του ρινοφάρυγγα.
Τα βασικά συμπτώματα της Υπνικής Άπνοιας είναι το ροχαλητό, ο ανήσυχος και ταραγμένος ύπνος, οι διακοπές της αναπνοής όπως τις αντιλαμβάνεται ουσιαστικά ο σύντροφος, η νυκτερινή συχνουρία, η νυκτερινή εφίδρωση, η υπνηλία κατά τη διάρκεια της μέρας, το αίσθημα κόπωσης, ο πρωινός πονοκέφαλος, η κατάθλιψη, η ελάτωση της ερωτικής επιθυμίας και οι διαταραχές της στύσης. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ποσοστό άνω του 50% των ανδρών ηλικίας 40 έως 70 ετών παρουσιάζουν κάποιου βαθμού στυτική δυσλειτουργία και οι διαταραχές της αναπνοής στον ύπνο ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό.
Διάφορες καταστάσεις που μπορεί να είναι συνέπεια του Συνδρόμου της Υπνικής Άπνοιας περιλαμβάνουν το έμφραγμα του μυοκαρδίου, την καρδιακή ανεπάρκεια, τη στηθάγχη, την επιληψία, το σύνδρομο υποαερισμού και παχυσαρκίας, τις καρδιακές αρρυθμίες, την υπέρταση, καθώς και τα τροχαία ατυχήματα.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος έγκειται στην απώλεια βάρους, τη διακοπή του καπνίσματος, την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, την αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ, ειδικά πριν τον ύπνο, και σε πιο βαριές περιπτώσεις στη χρήση προσθετικών ενδοστομικών βοηθημάτων για τη διευκόλυνση της αναπνοής, καθώς και των συσκευών θετικής πίεσης  CPAP.
Αν επομένως κάποιος εμφανίζει ροχαλητό, σεξουαλικά προβλήματα, αισθάνεται κουρασμένος την ημέρα, ξυπνάει συχνά τη νύχτα για να ουρήσει, έχει πρωινούς πονοκεφάλους, νυστάζει την ημέρα ή όταν οδηγεί ή βλέπει τηλεόραση, ή έχει αδυναμία συγκέντρωσης ή απώλεια μνήμης την ημέρα  θα πρέπει να υποβληθεί σε έλεγχο για υπνοαπνοϊκό σύνδρομο. Η αρχική αξιολόγηση γίνεται από τον Πνευμονολόγο με τη χρήση ερωτηματολογίου που αφορά τόσο στη συμπεριφορά κατά τον ύπνο, όσο και στη συμπεριφορά κατά την ημέρα. Η περαιτέρω διερεύνηση γίνεται με την ειδική συσκευή ανίχνευσης της Υπνικής Άπνοιας, η οποία τοποθετείται εύκολα πριν τον ύπνο στον καρπό με υφασμάτινο περικάρπιο. Την επόμενη ημέρα τα αποτελέσματα της εξέτασης αναλύονται από το γιατρό με ειδικά προγράμματα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, και αφού εκτιμηθούν τίθεται ή όχι η διάγνωση.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι το σύνδρομο της υπνικής άπνοιας και οι συνέπειές του αντιμετωπίζονται πλέον αποτελεσματικά και ανώδυνα. Με την αντιμετώπιση του οργανικού προβλήματος και την καλύτερη οξυγόνωση του οργανισμού αντιμετωπίζεται μεταξύ των άλλων και η διαταραχή της στύσης σε σημαντικό βαθμό. 
Εν κατακλείδει, το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, η σωστή φυσική εξέταση του ασθενούς και ο ειδικός εργαστηριακός έλεγχος θα οδηγήσουν στις περισσότερες περιπτώσεις στη διάγνωση των διαταραχών του ύπνου. Το Σύνδρομο της Υπνικής Άπνοιας πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη στη διερεύνηση των προβλημάτων της σεξουαλικής ζωής λόγω της αυξημένης συχνότητάς του στο γενικό πληθυσμό.  



Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Αιμόπτυση: Αυτά που πρέπει να ξέρετε


Αιμόπτυση είναι η αποβολή πτυέλων που περιέχουν αίμα. Εκδηλώνεται συνήθως με το βήχα αλλά μπορεί επίσης ορισμένες φορές  να πρόκειται για αποβολή καθαρού αίματος.

Είναι πραγματικά μια εμπειρία που προκαλεί φόβο και δεν πρέπει να παραμένει χωρίς διερεύνηση.
Δεν είναι υποχρεωτικά κάτι σοβαρό αλλά είναι όμως αναγκαίο να διαφανεί εάν υπάρχει κάποια ασθένεια που την προκαλεί.
Στις περιπτώσεις που η αποβολή του αίματος είναι μεγάλη, τότε αμέσως χρειάζεται επείγουσα νοσοκομειακή φροντίδα.

Θα πρέπει να τονίσουμε ότι κάποιες φορές  αίμα που προέρχεται από το στόμα, τα ούλα, το λαιμό (φάρυγγα) ή ακόμα από το στομάχι, μπορεί να εκληφθεί σαν αιμόπτυση.

Όμως είναι σημαντικό να γίνεται η διαφοροποίηση μεταξύ της αιμόπτυσης και της αιματέμεσης γιατί οι παθολογικές καταστάσεις που οδηγούν σε αυτές, είναι σχεδόν διαφορετικές.
Στην αιμόπτυση το αίμα, επειδή είναι αναμειγμένο με πτύελα και αέρα, είναι αφρώδες και έχει έντονο κόκκινο χρώμα ενώ στην αιματέμεση όχι.

Οι συχνότερες αιτίες που προκαλούν αιμόπτυση είναι οι ακόλουθες:
  1. Ο έντονος βήχας
     
  2. Μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος και των πνευμόνων όπως λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα, βρογχεκτασίες, πνευμονία
     
  3. Καρκίνος του πνεύμονα
     
  4. Πνευμονική εμβολή
     
  5. Φυματίωση
     
  6. Καρδιακή πάθηση (στένωση της μιτροειδούς καρδιακής βαλβίδας)
     
  7. Πνευμονικό οίδημα
     
  8. Κυστική ίνωση


Ένας σημαντικός παράγοντας στην αναζήτηση της αιτίας της αιμόπτυσης, είναι το ιστορικό του ασθενούς. Η κλινική εξέταση προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τη γενική κατάσταση του ασθενούς.
Ο χαρακτήρας της αιμόπτυσης, δηλαδή τι είδους αιμόπτυση έχουμε, και του βήχα δίνει επίσης πληροφορίες που βοηθούν στη διάγνωση.


Η ποσότητα του αίματος που αποβάλλεται, εάν είναι λίγο ή αναμειγμένο με φλέγματα, εάν πρόκειται για καθαρό αίμα, εάν ήταν ένα μεμονωμένο επεισόδιο ή εάν επαναλαμβάνεται, εάν η έναρξη ήταν ξαφνική και συνοδευόταν από πόνο στο στήθος, είναι πληροφορίες που βοηθούν το γιατρό να αξιολογήσει καλύτερα τη σοβαρότητα της κατάστασης και την αιτιολογία.
Όταν ο γιατρός κρίνει ότι η αιμόπτυση που παρουσίασε ο ασθενής επιβάλλει περισσότερη διερεύνηση, μπορεί να ζητήσει ανάλογα με την περίπτωση μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες συμπληρωματικές εξετάσεις:


  1. Γενικές εξετάσεις αίματος, μελέτη της πήξης αίματος
  2. Εξετάσεις των πτυέλων
  3. Ακτινογραφία θώρακα
  4. Παραπομπή για καρδιολογική εξέταση
  5. Αξονική τομογραφία του θώρακα
  6. Βρογχοσκόπηση
  7. Βιοψία
  8. Σπινθηρογράφημα
Η αντιμετώπιση της αιμόπτυσης είναι ανάλογη με την αιτία που την προκαλεί.

Να θυμάστε ότι χρειάζεται επείγουσα νοσοκομειακή φροντίδα όταν η αιμόπτυση αρχίζει με ξαφνικό βήχα, συνοδεύεται από δύσπνοια, πόνο στο στήθος, ζαλάδες ή αποβολή μεγάλης ποσότητας αίματος (μεγαλύτερη από μερικά κουταλάκια τσαγιού).

Το εργαστήριο ελέγχου της Αναπνευστικής λειτουργίας


 
Τι προσφέρει το εργαστήριο ελέγχου της Αναπνευστικής λειτουργίας.
 
  Το Εργαστήριο Ελέγχου της Αναπνευστικής Λειτουργίας εφοδιάζει τον σύγχρονο Πνευμονολόγο με ειδικές πληροφορίες που τον βοηθούν καθοριστικά για να αντιμετωπίσει ευκολότερα και αποτελεσματικότερα τους ασθενείς που πάσχουν από νοσήματα του Αναπνευστικού. Βέβαια δεν φθάνουν μόνο οι ειδικές πληροφορίες του Εργαστηρίου, είναι απαραίτητες και η άριστη κλινική γνώση και η εμπειρία που θα πρέπει ο κλινικός γιατρός να κατέχει γύρω από το αντικείμενο των νοσημάτων του αναπνευστικού. 

Οι εξετάσεις που μπορούν να γίνουν στο Εργαστήριό μου Ελέγχου της Αναπνευστικής Λειτουργίας είναι οι εξής:

1. ΣΠΙΡΟΜΕΤΡΗΣΗ - ΚΑΜΠΥΛΗ ΡΟΗΣ-ΟΓΚΟΥ 
Με τις εξετάσεις αυτές προσδιορίζονται λειτουργικές παράμετροι που έχουν μεγάλη χρησιμότητα για τον Πνευμονολόγο. Σήμερα, με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα, η σπιρομέτρηση και η καμπύλη ροής-όγκου αποτυπώνονται μαζί.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η ελάττωση των  τιμών των εκπνευστικών ροών (πχ της FEV1, μιάς από τις παραμέτρους της Σπιρομέτρησης) ή του δείκτη FEV1/FVC (ενός άλλου δείκτη της Σπιρομέτρησης), υποδηλώνει κατά κύριο λόγο, αποφρακτικό νόσημα (πχ βρογχικό άσθμα ή χρόνια βρογχίτιδα).
Οι δυναμικοί όγκοι και οι χωρητικότητες του πνεύμονα (πχ. η FVC, μια ακόμη παράμετρος της Σπιρομέτρησης) είναι ελαττωμένες ή ο δείκτης FEV1/FVC είναι αυξημένος στα περιοριστικά νοσήματα (πχ πνευμονική ίνωση).
Μορφολογία της Καμπύλης Ροής-‘Ογκου
‘Εχει μεγάλη κλινική σημασία γιατί αρκετές φορές, από τη διαμόρφωσή της και μόνο μπορεί να τεθεί η υποψία ή να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη νοσήματος ή συνδρόμου του αναπνευστικού (πχ  νόσος των μικρών αεραγωγών, σύνδρομο άπνοιας στον ύπνο,  απόφραξη μεγάλων αεραγωγών).
2. ΣΤΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ
Στις  περιπτώσεις όπου ο τύπος της λειτουργικής  διαταραχής της αναπνοής δεν είναι σαφής, ή όπου αλλού χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, θα πρέπει να γίνουν και άλλες  δοκιμασίες ελέγχου της αναπνοής, όπως πχ. προσδιορισμός των στατικών όγκων με πληθυσμογραφία ή των  αντιστάσεων των αεραγωγών.

3. ΔΙΑΧΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ (ΔΙΑΧΥΣΗ)
Πολύ σημαντική λειτουργική εξέταση των πνευμόνων, γιατί διερευνά μια από τις  βασικές λειτουργίες των πνευμόνων, δηλ. την ικανότητά τους να «διακινούν» το Ο2 από τον αέρα προς το αίμα και αντιστρόφως, το CΟ2 από το αίμα προς τον αέρα. Η μέτρησή της επιβάλεται σε ορισμένα νοσήματα (πχ πνευμονική ίνωση, σαρκοείδωση). Εκτός από αυτές τις περιπτώσεις  η διάχυση μπορεί να προσφέρει σημαντική  βοήθεια και σε άλλα νοσήματα (πχ πνευμονικό εμφύσημα, στένωση μιτροειδούς).

4. ΕΛΕΓΧΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΜΥΩΝ
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως πχ. στη προσβολή των αναπνευστικών μυών λόγω νευρομυϊκής πάθησης, θα χρειασθεί να γίνουν και άλλες, ακόμα πιο ειδικές λειτουργικές εξετάσεις. Στη προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να ελεγχθεί η λειτουργική κατάσταση των αναπνευστικών μυών μετρώντας τη MIP (μέγιστη εισπνευστική πίεση) και τη ΜΕΡ (μέγιστη εκπνευστική πίεση).

5. ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΡΟΓΧΟΔΙΑΣΤΟΛΗ
Μερικές λειτουργικές εξετάσεις και κυρίως η Σπιρομέτρηση-Καμπύλη Ρόης/Όγκου, πρέπει να γίνονται πριν και μετά από βρογχοδιαστολή (συνήθως ύστερα από εισπνοή 3 ψεκασμών Aerolin). Η μέθοδος αυτή είναι πολύ χρήσιμη γιατί ελέγχει κατά πόσο η απόφραξη των αεραγωγών (που βρέθηκε στη Σπιρομέτρηση-Καμπύλη Ροής/Όγκου), είναι αναστρέψιμη ή όχι.

6. ΠΑΛΜΙΚΗ ΟΞΥΜΕΤΡΙΑ
Πρόκειται για ένα τρόπο εύκολο και αναίμακτο που μετρά με πολύ καλή ακρίβεια τον κορεσμό της αιμοσφαιρίνης σε Ο2. Είναι το κλασικό «μανταλάκι» που βάζει ο Πνευμονολόγος στο δάκτυλο τoυ ασθενούς. Αντανακλά τη μερική πίεση του Ο2 στο αρτηριακό αίμα, όμως η μέθοδος αυτή έχει ένα σοβαρό περιορισμό: δεν μπορεί να προσδιορίσει άλλες παραμέτρους, χρήσιμες για τον έλεγχο της λειτουργικής κατάστασης των πνευμόνων, όπως διοξείδιο του άνθρακα και pH. Τότε, κρίνεται απαραίτητη και η μέτρηση αερίων αρτηριακού αίματος.